Magią może ktoś nazwać spojrzenie w oczy zakochanej w niej osoby, dwojga ludzi wstępujących w związek małżeński, matki patrzącej po raz pierwszy w oczy dopiero co narodzonemu dziecku. Tak, w tym wszystkim jest magia najsilniejszego uczucia, magia miłości.
Czym jest magia?
Co jeszcze nazywamy magią? Potocznie – wszelkie nietypowe zdarzenia, zniknięcia, a ogólnie – próbę alternatywnego wpływania na rzeczywistość. Samo słowo magia pochodzi najprawdopodobniej od określenia mag – magowie w starożytnej Persji zajmowali się astrologią.
Definicja magii
Magia to umiejętność wpływania na rzeczywistość za pomocą energii duchowej, symboli, rytuałów i woli osoby praktykującej. W ezoterycznym rozumieniu magia jest mostem pomiędzy światem materialnym a duchowym, umożliwiającym manipulację siłami natury i energii w celu osiągnięcia określonych rezultatów. Jej praktyka opiera się na przekonaniu, że wszystko w świecie jest ze sobą powiązane, a odpowiednia intencja i rytuał mogą wpłynąć na bieg wydarzeń. Magia może być zarówno narzędziem do czynienia dobra, jak i potencjalnym zagrożeniem, w zależności od celów i intencji osoby, która ją stosuje.
Podział magii na białą i czarną
Przyjmuje się ogólnie, że magię podzielić można na białą oraz czarną. Biała magia odwołuje się do dobrych sił krążących we wszechświecie i ma służyć szlachetnym celom, jej działanie z założenia nie może przynieść szkody nikomu. Czarna magia kieruje się do ciemnej strony mocy i wszelkich negatywnych wpływów, wykraczających poza zwykły, ziemski wymiar. Może prowadzić do kontaktów z istotami duchowymi z innych wymiarów, niewykluczone, że negatywnie do nas nastawionymi, jak np. demony czy dusze potępionych.
Magia w kulturach świata
Kapłani, szamani i druidzi
Od niepamiętnych czasów magią zajmowali się w różnych kulturach kapłani, szamani, znachorzy. Magia wysoka wymagała wielu lat nauki i treningu, wielu wyrzeczeń i poświęceń – nie każdy mógł zostać czarownikiem. Często była przekazywana jako pewne zdolności z pokolenia na pokolenie, otoczona rodzinną czy rodową tajemnicą. Na przykład druidzi swoje umiejętności magiczne kształcili przez około 20 lat, zanim mogli przeistoczyć się w mistrzów.
Magia ludowa
Istniała też “potoczna” ludowa forma magii, tzw. niska magia. Zajmowali się nią zaklinacze, znachorzy, babki rzucające lub też „odczyniające” uroki. Ludowe praktyki magiczne, choć proste w formie, miały ogromne znaczenie dla społeczności, zapewniając ochronę przed “złym okiem” czy pomoc w leczeniu dolegliwości.
Alchemia – nauka czy magia?
Z czasem z tego, co ogólnie nazywano magią, wyodrębniła się stopniowo nauka. Przykładem są średniowieczne eksperymenty, które miały służyć zamianie zwykłego metalu w złoto czy wynalezieniu kamienia filozoficznego. Ludzi zajmujących się takimi działaniami nazywano alchemikami. Dziś ich badania uznaje się za prekursorskie dla współczesnej chemii.
Okultyzm – magia i świat duchów
Magia voodoo
Magię w odniesieniu do świata duchów, ich wywoływania, zjawisk paranormalnych czy czarów określa się mianem okultyzmu. Jedną z form okultyzmu było voodoo, znane już w starożytnym Rzymie. Kobiety lepiły z wosku figurki rywalek lub niewiernych kochanków, a następnie nakłuwały je szpilkami, co miało sprowadzać nieszczęście na ofiarę.
Seanse spirytystyczne
Na przełomie XVIII i XIX wieku okultyzm stał się modną rozrywką w Europie. W domach i lokalach organizowano seanse spirytystyczne, podczas których próbowano kontaktować się z duchami. Była to forma ezoterycznego hobby, które zyskało popularność zwłaszcza wśród wyższych sfer.
