Choć pochodzenie Tarota nie jest jasne, wydaje się, że zaczęto go używać w konkretnej postaci już w XV w. n.e. O jednej z postaci Tarota, Głupcu, napisano w szesnastowiecznym traktacie, że jest “albo wszędzie, albo nigdzie”. Sugerowałoby to matematyczne podejście do tarota (i system zero – jedynkowy). Według trzynastowiecznego maga o nazwisku Eitell, tarot jest oparty na powiązaniach liczb 3, 7, 11 i 21, ich znaczeniu w numerologii oraz ich alegoryczności. Istnieje jeszcze wiele wykładni numerologicznych zależności pomiędzy przytoczonymi cyframi. Co ciekawe, liczbowo tworzą one logiczny i spójny, harmonijny wręcz system. Istnieje 21 tzw. Wielkich Arkan (Wtajemniczeń) tarota. Zazwyczaj do liczby 21 dochodzi jeszcze postać wspomnianego wyżej Głupca. Razem tworzą 22 wtajemniczenia tarota. Owe wtajemniczenia, czyli inaczej Arkana, to symboliczne postaci i sytuacje, które pomagają zainteresowanemu uzyskać pełniejszy stopień oświecenia.
Wielkie Arkana to karty alegoryczne. Obrazy na nich zawarte mogą pośrednio pochodzić od obrazów ukazujących średniowieczne figury, wożone podczas pewnego rodzaju festynów świątecznych, tzw. ludus triomphorum.
Małe Arkana (w liczbie 56) wywodzą się od wynalezionych na Bliskim Wschodzie kart naib. Połączone w całość, Małe i Wielkie Arkana mają zdaniem okultystów służyć medytacji lub praktykom magicznym, czy też próbom przepowiadania przyszłości. Trzeba pamiętać jednak, że wynaleziono je, by pod osłoną prostych symboli przekazywały ukrytą wiedzę ezoteryczną. Jest w nich zaklęta pewna dwoistość znaczeń, zależna od kontekstu. Dlatego też aby skutecznie wróżyć z tarota potrzebne są odpowiednie predyspozycje oraz doświadczenie – w innym wypadku karty tarota bardziej zaciemniają obraz spraw, o które chciałoby się zapytać, niż je wyjaśniają. Dlatego też zachęcamy do korzystania z porad tarota na naszym portalu, gdyż u nas tarotem zajmują się wróżbici z wieloletnim doświadczeniem oraz przekazywanym od pokoleń rodowym talentem do odczytywania przyszłości z kart tarota.
