Niektórzy mieszkańcy Wielkiej Brytanii i części południowo-zachodnich obszarów Stanów Zjednoczonych uskarżali się na irytujące buczenie, które nie zanikało. Badacze nie byli w stanie zlokalizować jego źródła. Nie każdy był w stanie wyłapać buczenia o niskiej tonacji. Jednak ci, którzy je słyszeli, twierdzili, że brzmi niesłychanie sztucznie i doprowadza ich do szaleństwa.
W roku 1977 do brytyjskiej gazety trafiło prawie 800 listów od ludzi skarżących się na kłopoty z zasypianiem i brak snu, drażliwość, pogarszający się stan zdrowia oraz odczuwalne problemy z czytaniem I uczeniem się. Wszystko to wiązali ze stale obecnym buczeniem.
Najbardziej znane w Stanach Zjednoczonych jest tzw. buczenie z Taos. Było ono na tyle uciążliwe dla tych, którzy je “odbierali” w miejscowości Taos w stanie Nowy Meksyk, że zorganizowali się i w 1993 roku skierowali petycję do Kongresu, celem zwrócenia uwagi na zagadnienie. Chcieli, aby zostało zbadane, skąd dochodzi ów dźwięk.
Nie znaleziono konkretnej, rozstrzygającej przyczyny powstawania dźwięku. Główna teoria wyjaśniająca zakłada, że buczenie jest skutkiem ubocznym, pochodną działania wojskowego systemu łączności stosowanego w łodziach podwodnych.
