Z artykułu dowiesz się:
Wywoływanie duchów jest jedną z najczęściej praktykowanych form seansów spirytystycznych. Słowo „seans” pochodzi z języka francuskiego – *séance*, co oznacza posiedzenie lub sesję. Podczas takich spotkań uczestnicy podejmują próby nawiązania kontaktu z duchem osoby zmarłej, stosując różne techniki.
Metody nawiązania kontaktu z duchami
- Medium – osoba posiadająca umiejętność bezpośredniego kontaktu z duchami.
- Automatyczne pisanie – technika pisania pod wpływem energii ducha.
- Kodowanie – komunikacja poprzez wystukiwanie kodu.
- Odczytywanie liter – wskazywanie liter przez ducha w celu tworzenia słów.
Czy taki seans może być niebezpieczny? Absolutnie. Przeprowadzanie seansów dla rozrywki może przyciągnąć negatywne energie, wywołując niepokój, bóle głowy i problemy ze snem. Zabawę z „ciemnymi mocami” można porównać do ryzyka utraty duchowej niezależności.
Jak przeprowadzić seans spirytystyczny: Przykład planu spotkania
Poniżej przedstawiamy strukturę typowego seansu spirytystycznego:
- Przygotowanie i warunki – niezbędne rekwizyty.
- Wywoływanie ducha – inicjacja kontaktu.
- Nawiązanie kontaktu – pierwsze interakcje.
- Rozmowa z duchem – pogłębianie relacji.
- Odwołanie ducha – zakończenie seansu.
1. Przygotowanie i Warunki – Niezbędne Rekwizyty
W seansie spirytystycznym powinny brać udział minimum dwie osoby (zaleca się jednak grupę 3-5 osób). Wszyscy uczestnicy powinni być trzeźwi oraz unikać spożywania mięsa przed seancem. Ważne jest, aby jedna osoba miała doświadczenie w takich spotkaniach, aby móc interweniować w razie potrzeby.
Pomieszczenie: Nie powinno być w nim religijnych symboli (krzyży, amuletów) ani okultystycznych artefaktów (pentagramów). Pora seansu – najlepiej wieczorem lub nocą, aby cisza i mrok wzmocniły nastrój.
Rekwizyty: Seanse często odbywają się przy okrągłym, drewnianym stole. Używa się także planszy „Ouija” z literami i cyframi oraz odwróconego kieliszka lub talerza jako wskaźnika. Uczestnicy delikatnie kładą palce na naczyniu i czekają na jego drżenie lub ruch, który, według wierzeń, ma być znakiem obecności ducha.
2. Wywoływanie Duchów – Inicjacja
Gdy przygotowania są zakończone, uczestnicy dotykają palcami wskaźnika, przywołując wybranego ducha formułą, np.: „My, zgromadzeni tutaj, wzywamy ducha [imię i nazwisko]. Duchu, jeśli jesteś obecny, daj nam znak!”
Formułę tę należy powtarzać do chwili, gdy wskaźnik zacznie się poruszać. Przy poruszeniu wskaźnika można założyć, że duch jest obecny, ale należy pamiętać, że ruch może być spowodowany *zdolnościami psychokinetycznymi* uczestników.
3. Nawiązanie Kontaktów – Pierwsze Uwagi
Przy kontakcie z duchami istotne jest upewnienie się, że dany byt jest faktycznie zmarłą osobą, którą przywołano. Warto poprosić ducha o odpowiedzi na pytania znane tylko jednemu z uczestników. Istnieje także ryzyko, że duch nie będzie skory do kontaktu. W takim przypadku warto wywołać innego ducha lub zakończyć seans.
4. Rozmowy – Rozpoznanie
W rozmowach z duchami zawsze istnieje ryzyko oszustwa, ponieważ niektóre duchy mogą się podszywać pod inne byty. Zaleca się, aby uczestnicy zadawali pytania osobiste, związane z życiem ducha, by upewnić się co do jego tożsamości.
Nie należy przeciążać ducha pytaniami ani domagać się odpowiedzi na każde pytanie – byty te nie są wszechwiedzące i mogą posługiwać się niezrozumiałym językiem, zrozumiałym jedynie dla innych duchów.
5. Odwołanie Ducha i Zakończenie Spotkania
Po zakończeniu rozmowy należy podziękować duchowi za kontakt i *odprawić go*, wypowiadając formułę: „Duchu [imię i nazwisko], dziękujemy Ci za rozmowę, prosimy, odejdź w spokoju do miejsca, z którego przybyłeś. Przesuń kieliszek na słowo [Kończę].”
Gdy kieliszek przestaje się poruszać, uczestnicy odsuwają dłonie, symbolicznie zamykając kontakt z duchem.
Warto pamiętać, że seans spirytystyczny to nie zabawa i należy do niego podchodzić z pełnym szacunkiem oraz ostrożnością.
