Każdy, kto kiedykolwiek praktykował hunę, zapytany o jej definicję, odpowie z pewnością na swój własny, unikalny sposób. Tak samo jest w różnego rodzaju źródłach – nie da się znaleźć takiej samej, a czasem nawet podobnej formuły. To chyba najlepszy dowód na to, że huna jest pojęciem bardzo „miękkim”, które można różnie interpretować. Jak się jednak okazuje, jest praktyką obecną w wielu wierzeniach oraz technikach kontroli umysłu.
Tajemnica…
W którym momencie tak naprawdę narodziła się huna oraz w jakich okolicznościach powstała, na dzień dzisiejszy trudno jest jednoznacznie określić. Jedno jest jednak pewne – gdyby nie psycholog Max Freedom Long, być może aż do dziś, współczesny świat nigdy nie usłyszałby o hunie. Gdy w 1917 przeprowadził się on na Hawaje, spotkał tam rdzennych mieszkańców, którzy potrafili chodzić po rozpalonym żarze oraz uleczać ciężkie choroby, a lokalna społeczność uważała, że potrafią czynić cuda. Nazywani byli kahunami czyli strażnikami tajemnicy.
Jednak jej poznanie nie było takie łatwe – jej tajniki były przekazywane drogą ustną, dlatego Long uznał, iż musi najpierw poznać lokalny język. Dogłębne badania pozwoliły mu na odkrycie, iż huna, czyli owa tajemnica, pochodzi najprawdopodobniej z Bliskiego Wschodu i poprzez Indie dotarła do Polinezji. Zgłębianie wiedzy zajęło mu ponad 50 lat życia, a wyniki jego pracy pozwoliły między innymi na odkrycie, iż huna czepie z jogi, hinduizmu, kultu Środkowego Wschodu, a jej ślady można znaleźć w Starym, a zwłaszcza w Nowym Testamencie.
Specyfika huny
Przeglądając różnorodne źródła najczęściej można spotkać określenie „modlitwa”, jednak równie często spotkamy się z określeniem „pozytywne myślenie”. Najprawdopodobniej we wczesnym stadium swojego rozwoju była ona swego rodzaju religią, której podobne elementy można spotkać w różnych częściach świata i w większości innych wierzeń. We współczesnym świecie jest ona bardziej traktowana jako „sposób myślenia” czy „dobre/odpowiednie nastawienie do świata”.
Człowiek składa się z serca, ciała i podświadomości czyli „ku”, umysłu i świadomości w postaci „lono” oraz z „kane” czyli Nadświadomości, natomiast huna pozwala na połączenie tych aspektów i utrzymanie harmonii między nimi.
Huna we współczesnym świecie
Huna w dużej mierze opiera się na modlitwie, którą należy najpierw odpowiednio ułożyć, tak by nie naruszała ona woli innych ludzi. Następnie ważne jest przekonanie o tym, że modlitwa ta ma siłę sprawczą (bardzo często słowo „modlitwa” zastępowane jest słowem „afirmacja”). Skupienie swoich myśli na danym aspekcie, pozwala na jego zmianę lub osiągnięcie. Huna pozwala na jednoczesne wyznawanie dowolnej religii świata, nie wymaga odrzucenia jej dogmatów, czy zaprzestania praktyk. Ważne jest dążenie do wyznaczonego celu np. zyskania przychodów finansowych lub wyleczenie się z choroby, poprzez wykorzystanie siły umysłu. Bardzo ważnym założeniem huny jest to, że absolutnie każdy z nas posiada w sobie niezwykłą moc, np. samoleczenia, a huna pozwala w odpowiednim wykorzystaniu tej umiejętności.
Myśli na odpowiednim torze
Hunę we współczesnym świecie można spotkać w wielu aspektach naszego codziennego życia, np. w praktykach NLP, czy w osławionej książce pt. „Sekret”. Kontrola umysłu bardzo często sprowadza się do jednej wykładni – długie i bezproblemowe życie, całkowita kontrola naszego losu, a wszystko to za sprawą umysłu. Jakkolwiek by nie nazwać huny, z pewnością sprowadza się do jednego – wiary we własne możliwości i przejęcie kontroli nad własnym losem. Nie każdy odważy się na podjęcie tak śmiałego kroku, jednak ten kto spróbuje – nigdy nie pożałuje.
