Pomysł, że możemy żyć w symulacji komputerowej, był przedmiotem dyskusji od wieków i nadal jest przedmiotem dociekań filozoficznych i naukowych. Koncepcja zyskała popularność pod koniec XX wieku i od tego czasu była tematem wielu książek, filmów i innych dzieł kultury popularnej. Jednak pomimo powszechnego uznania pojęcie to pozostaje wysoce kontrowersyjne i nie jest akceptowane przez społeczność naukową jako uzasadniona hipoteza.
Jednym z najwybitniejszych orędowników teorii symulacji był filozof i matematyk Nick Bostrom. W swoim artykule z 2003 roku „Czy żyjesz w symulacji komputerowej?” Bostrom argumentował, że co najmniej jedna z trzech możliwości jest prawdziwa:
1) rasa ludzka wkrótce wyginie i nie będzie miała możliwości przeprowadzenia symulacji ludzkiej cywilizacji;
2) jest mało prawdopodobne, aby cywilizacja przeprowadzała wiele symulacji komputerowych ze względu na zapotrzebowanie na zasoby;
3) prawie na pewno żyjemy w symulacji komputerowej.
Krytycy hipotezy symulacji argumentują, że nie jest to idea falsyfikowalna i dlatego nie można jej uznać za teorię naukową. Nie ma sposobu, aby udowodnić lub obalić hipotezę, ponieważ dowody na obie możliwości są równie prawdopodobne. Co więcej, nie ma żadnych empirycznych dowodów sugerujących, że żyjemy w symulacji. Obecny stan technologii i nasze rozumienie wszechświata sprawiają, że jest mało prawdopodobne, abyśmy byli w stanie stworzyć symulację o poziomie szczegółowości i złożoności wymaganym do utrzymania realistycznej symulacji ludzkiej cywilizacji.
Oprócz braku dowodów empirycznych istnieje kilka innych zastrzeżeń do hipotezy symulacji. Jednym z nich jest problem solipsyzmu, czyli poglądu, że rzeczywistość jest subiektywna i że nie ma możliwości ustalenia, czy coś istnieje poza własnym umysłem. Hipoteza symulacji sugeruje, że rzeczywistość jest w całości tworzona przez program komputerowy, co oznaczałoby, że wszystkie nasze doświadczenia i przekonania są zdeterminowane przez ten program i że nie ma rzeczywistości zewnętrznej. Pomysł ten jest wysoce problematyczny i sprzeczny z podstawowymi zasadami nauki i filozofii.
Kolejną kwestią jest problem świadomości. Aby stworzyć symulację ludzkiej cywilizacji, symulacja musiałaby zawierać świadome istoty z ich własnymi doświadczeniami, myślami i emocjami. Nie jest jasne, jak można to osiągnąć, biorąc pod uwagę nasze obecne rozumienie świadomości i natury rzeczywistości.
Podsumowując, pomysł, że możemy żyć w symulacji komputerowej, pozostaje wysoce kontrowersyjną i niesprawdzoną hipotezą. Pomimo powszechnego uznania w kulturze popularnej, obecnie nie ma naukowych dowodów na poparcie tej idei i spotyka się z licznymi obiekcjami zarówno ze strony filozofów, jak i naukowców. Dopóki nie będzie bardziej konkretnych dowodów i lepszego zrozumienia natury rzeczywistości i świadomości, hipoteza symulacji pozostanie tematem spekulacji i debaty.